traktować coś lekko

См. также в других словарях:

• traktować — kogoś, coś ulgowo zob. ulgowo. Traktować kogoś jak powietrze zob. powietrze 4. Traktować kogoś jak przedmiot zob. przedmiot. Traktować kogoś jak psa zob. pies 19. Traktować kogoś per noga, per nogam, przez nogę zob. noga 29. Traktować kogoś z… …   Słownik frazeologiczny

• traktować — ndk IV, traktowaćtuję, traktowaćtujesz, traktowaćtuj, traktowaćował, traktowaćowany 1. «postępować, obchodzić się z kimś albo z czymś w pewien określony sposób, odnosić się do kogoś albo czegoś w jakiś sposób» Traktować kogoś dobrze, źle, oschle …   Słownik języka polskiego

• lekko — 1. Komuś jest, robi się, zrobiło się lekko (lżej), raźnie, raźno (raźniej) na duszy, na sercu «ktoś jest w nastroju radosnym, pogodnym»: (...) od skowronków, które trzepocąc się w górę dzwoniły nad brzozowym młodniakiem robiło się raźniej na… …   Słownik frazeologiczny

• ślizgać się — po powierzchni czegoś «nie wnikać w istotę czegoś, traktować coś lekko, powierzchownie»: Znam ten kraj, Europę, znam inne kontynenty. Z całą swoją spostrzegawczością ślizgałem się po powierzchni rzeczy, z kamerą i magnetofonem, ślepy i głuchy,… …   Słownik frazeologiczny

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• ślizgać się — ndk I, ślizgać sięam się, ślizgać sięasz się, ślizgać sięają się, ślizgać sięaj się, ślizgać sięał się 1. «posuwając się po gładkiej powierzchni, nie móc się na niej utrzymać; obsuwać się» Ślizgać się na oblodzonym chodniku. Buty ślizgają się po… …   Słownik języka polskiego

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• płytko — płycej 1. «na niedużą odległość w głąb, w dół, w niedużej odległości od powierzchni, poziomu, brzegu do dna; na małą głębokość, na małej głębokości» Płytko zalegające złoża. Płytko wyryty napis. Chwiejący się, zbyt płytko osadzony trzonek. Orać… …   Słownik języka polskiego